<p class="ql-block"><b> 《荷塘月色》</b></p><p class="ql-block"><b> 作者:朱自清</b></p><p class="ql-block"><b>合誦:秀木 九月菊 蒂梵尼 </b></p><p class="ql-block"><b> 望舒 沐晨</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>秀木</b></p><p class="ql-block"><b> 這幾天心里頗不寧靜。今晚在院子里坐著乘涼,忽然想起日日走過的荷塘,在這滿月的光里,總該另有一番樣子吧。月亮漸漸地升高了,墻外馬路上孩子們的歡笑,已經(jīng)聽不見了;妻在屋里拍著閏兒,迷迷糊糊地哼著眠歌。我悄悄地披了大衫,帶上門出去。</b></p><p class="ql-block"><b>九月菊</b></p><p class="ql-block"><b> 沿著荷塘,是一條曲折的小煤屑路。這是一條幽僻的路;白天也少人走,夜晚更加寂寞。荷塘四面,長著許多樹,蓊蓊郁郁的。路的一旁,是些楊柳,和一些不知道名字的樹。沒有月光的晚上,這路上陰森森的,有些怕人。今晚卻很好,雖然月光也還是淡淡的。</b></p><p class="ql-block"><b>蒂梵尼</b></p><p class="ql-block"><b> 路上只我一個人,背著手踱著。這一片天地好像是我的;我也像超出了平常的自己,到了另一個世界里。我愛熱鬧,也愛冷靜;愛群居,也愛獨處。像今晚上,一個人在這蒼茫的月下,什么都可以想,什么都可以不想,便覺是個自由的人。白天里一定要做的事,一定要說的話,現(xiàn)在都可不理。這是獨處的妙處,我且受用這無邊的荷香月色好了。</b></p><p class="ql-block"><b>望舒</b></p><p class="ql-block"><b> 曲曲折折的荷塘上面,彌望的是田田的葉子。葉子出水很高,像亭亭的舞女的裙。層層的葉子中間,零星地點綴著些白花,有裊娜地開著的,有羞澀地打著朵兒的;正如一粒粒的明珠,又如碧天里的星星,又如剛出浴的美人。微風(fēng)過處,送來縷縷清香,仿佛遠處高樓上渺茫的歌聲似的。這時候葉子與花也有一絲的顫動,像閃電般,霎時傳過荷塘的那邊去了。葉子本是肩并肩密密地挨著,這便宛然有了一道凝碧的波痕。葉子底下是脈脈的流水,遮住了,不能見一些顏色;而葉子卻更見風(fēng)致了。</b></p><p class="ql-block"><b>沐晨</b></p><p class="ql-block"><b> 月光如流水一般,靜靜地瀉在這一片葉子和花上。薄薄的青霧浮起在荷塘里。葉子和花仿佛在牛乳中洗過一樣;又像籠著輕紗的夢。雖然是滿月,天上卻有一層淡淡的云,所以不能朗照;但我以為這恰是到了好處——酣眠固不可少,小睡也別有風(fēng)味的。月光是隔了樹照過來的,高處叢生的灌木,落下參差的斑駁的黑影,峭楞楞如鬼一般;彎彎的楊柳的稀疏的倩影,卻又像是畫在荷葉上。塘中的月色并不均勻;但光與影有著和諧的旋律,如梵婀玲上奏著的名曲。</b></p><p class="ql-block"><b>秀木</b></p><p class="ql-block"><b> 荷塘的四面,遠遠近近,高高低低都是樹,而楊柳最多。這些樹將一片荷塘重重圍??;只在小路一旁,漏著幾段空隙,像是特為月光留下的。樹色一例是陰陰的,乍看像一團煙霧;但楊柳的豐姿,便在煙霧里也辨得出。</b></p><p class="ql-block"><b>九月菊</b></p><p class="ql-block"><b>樹梢上隱隱約約的是一帶遠山,只有些大意罷了。樹縫里也漏著一兩點路燈光,沒精打采的,是渴睡人的眼。這時候最熱鬧的,要數(shù)樹上的蟬聲與水里的蛙聲;但熱鬧是它們的,我什么也沒有。</b></p><p class="ql-block"><b>蒂梵尼</b></p><p class="ql-block"><b> 忽然想起采蓮的事情來了。采蓮是江南的舊俗,似乎很早就有,而六朝時為盛;從詩歌里可以約略知道。采蓮的是少年的女子,她們是蕩著小船,唱著艷歌去的。采蓮人不用說很多,還有看采蓮的人。</b></p><p class="ql-block"><b>望舒</b></p><p class="ql-block"><b>那是一個熱鬧的季節(jié),也是一個風(fēng)流的季節(jié)。梁元帝《采蓮賦》里說得好:</b></p><p class="ql-block"><b> 于是妖童媛女,蕩舟心許;鷁首徐回,兼?zhèn)饔鸨?;櫂將移而藻掛,船欲動而萍開。爾其纖腰束素,遷延顧步;夏始春余,葉嫩花初,恐沾裳而淺笑,畏傾船而斂裾。</b></p><p class="ql-block"><b> 可見當(dāng)時嬉游的光景了。這真是有趣的事,可惜我們現(xiàn)在早已無福消受了。</b></p><p class="ql-block"><b>沐晨</b></p><p class="ql-block"><b> 于是又記起,《西洲曲》里的句子:</b></p><p class="ql-block"><b> 采蓮南塘秋,蓮花過人頭;低頭弄蓮子,蓮子清如水。</b></p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(176, 79, 187);"> </b><b style="color:rgb(1, 1, 1);">今晚若有采蓮人,這兒的蓮花也算得“過人頭”了;只不見一些流水的影子,是不行的。這令我到底惦著江南了?!@樣想著,猛一抬頭,不覺已是自己的門前;輕輕地推門進去,什么聲息也沒有,妻已睡熟好久了。</b></p> <p class="ql-block"> 五位素不相識的朗誦愛好者,滿懷著對經(jīng)典美文的敬畏,認真感悟、努力磨合,把各自對這篇經(jīng)典的詮釋用好聲音表達了出來,愉快地完成了合誦,首次合作收獲滿滿!感恩相遇?。「兄x有您們??!</p> <p class="ql-block"><b> 《蓮》</b></p><p class="ql-block"><b>作者:付志勇</b></p><p class="ql-block"><b>誦讀:望 舒</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>我來看蓮</b></p><p class="ql-block"><b>蓮在湖中正開得美麗</b></p><p class="ql-block"><b>我掬水輕輕為她濯洗</b></p><p class="ql-block"><b>蓮向我仰起明媚的笑臉</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>蓮多像我詩里的一位女子</b></p><p class="ql-block"><b>溫婉細致,纖塵不染</b></p><p class="ql-block"><b>我忍不住向她喊出一個人的名字</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>千朵萬朵啊,</b></p><p class="ql-block"><b>哪一朵會走到我的面前</b></p><p class="ql-block"><b>而我終究只是一位匆匆的過客</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>來于千里之外又得回歸千里之外</b></p><p class="ql-block"><b>我在湖邊踟躕又踟躕</b></p><p class="ql-block"><b>沒有人能看出我內(nèi)心的留戀</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>夕陽西下,我就要遠去</b></p><p class="ql-block"><b>蓮啊,此刻她一定懂我的心事</b></p><p class="ql-block"><b>在我揮手作別的那一刻</b></p><p class="ql-block"><b>她悄悄地、悄悄地把頭扭向一邊</b></p> <p class="ql-block"><b>《蓮的心事》</b></p><p class="ql-block"><b>作者:詩情畫意-文心</b></p><p class="ql-block"><b>朗誦:秀 木</b></p><p class="ql-block"><b><span class="ql-cursor">?</span></b></p><p class="ql-block"><b>?</b></p><p class="ql-block"><b>初夏,一場不期而遇的雨</b></p><p class="ql-block"><b>蜷臥于蓮的心上</b></p><p class="ql-block"><b>雨,滋潤了溢香的花枝、荷的心房</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>雨聲淅瀝</b></p><p class="ql-block"><b>睡蓮在細雨中蘇醒</b></p><p class="ql-block"><b>雷電使天空愈發(fā)凝重</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>淫雨霏霏</b></p><p class="ql-block"><b>淋濕了寂寥的花季</b></p><p class="ql-block"><b>情似雨滴</b></p><p class="ql-block"><b>滑向心扉,沉入心底</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>雨,洗凈了蒙塵的池塘</b></p><p class="ql-block"><b>荷葉上晶瑩的雨滴</b></p><p class="ql-block"><b>像一顆顆珍珠</b></p><p class="ql-block"><b>滾動、滑落、泛起朵朵漣漪</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>芙蓉初妍</b></p><p class="ql-block"><b>綻放在你必經(jīng)的水岸</b></p><p class="ql-block"><b>絕世獨立的風(fēng)韻</b></p><p class="ql-block"><b>可否喚起你對那個夏天的眷戀</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>光陰層疊數(shù)年</b></p><p class="ql-block"><b>暮然回首才發(fā)現(xiàn)</b></p><p class="ql-block"><b>那一次遇見</b></p><p class="ql-block"><b>竟成了余生最大的牽絆</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>風(fēng)吹斜雨</b></p><p class="ql-block"><b>任思緒在記憶的天空徜徉</b></p><p class="ql-block"><b>蓮的心事</b></p><p class="ql-block"><b>隨著雨夜的風(fēng),流淌,流淌</b></p> <p class="ql-block"><b>《愛蓮說》</b></p><p class="ql-block"><b>宋 · 周敦頤</b></p><p class="ql-block"><b>朗誦:沐 晨</b></p><p class="ql-block"><b>?</b></p><p class="ql-block"><b><span class="ql-cursor">?</span></b></p><p class="ql-block"><b>水陸草木之花,可愛者甚蕃。</b></p><p class="ql-block"><b>晉陶淵明獨愛菊。</b></p><p class="ql-block"><b>自李唐來,世人甚愛牡丹。</b></p><p class="ql-block"><b>予獨愛蓮之出淤泥而不染,</b></p><p class="ql-block"><b>濯清漣而不妖,</b></p><p class="ql-block"><b>中通外直,不蔓不枝,</b></p><p class="ql-block"><b>香遠益清,亭亭凈植,</b></p><p class="ql-block"><b>可遠觀而不可褻玩焉。</b></p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><b>予謂菊,花之隱逸者也;</b></p><p class="ql-block"><b>牡丹,花之富貴者也;</b></p><p class="ql-block"><b>蓮,花之君子者也。</b></p><p class="ql-block"><b>噫!菊之愛,陶后鮮有聞。</b></p><p class="ql-block"><b>蓮之愛,同予者何人?</b></p><p class="ql-block"><b>牡丹之愛,宜乎眾矣。</b></p>