<p class="ql-block">《常情》傅軼</p><p class="ql-block">天的寬容, </p><p class="ql-block">使風(fēng)箏有了舞臺(tái)。 </p><p class="ql-block">但風(fēng)箏,</p><p class="ql-block">卻忽視了天的存在;</p><p class="ql-block">且把風(fēng),</p><p class="ql-block">當(dāng)成了知己當(dāng)成了自在。</p><p class="ql-block">這就是常人的常情,</p><p class="ql-block">世事的無奈。</p>