<p class="ql-block ql-indent-1">定風波·莫聽穿林打葉聲</p><p class="ql-block ql-indent-1">作者:蘇軾</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">三月七日,沙湖道中遇雨。雨具先去,同行皆狼狽,余獨不覺,已而遂晴,故作此詞。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">莫聽穿林打葉聲,何妨吟嘯且徐行。竹杖芒鞋輕勝馬,誰怕?一蓑煙雨任平生。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">料峭春風吹酒醒,微冷,山頭斜照卻相迎。回首向來蕭瑟處,歸去,也無風雨也無晴。</p><p class="ql-block ql-indent-1"><br></p><p class="ql-block ql-indent-1">三十五年前,曾經(jīng)在墻上貼了蘇軾的《定風波》,覺得人生可能有風有雨,心態(tài)豁達,就能開心面對一切,就能看見更好的風景。</p><p class="ql-block ql-indent-1">如今從剛開始上班,青澀懵懂,事業(yè)感情,一路走來,磕磕絆絆,到現(xiàn)在,工作卸任,孩子已經(jīng)長大,有了自己目標和方向,成家立業(yè),在另一個地方開啟人生新篇章。</p><p class="ql-block ql-indent-1">生活就是,一邊枯萎,一邊重生。</p><p class="ql-block ql-indent-1">人生就是,一邊停頓,一邊前進。</p><p class="ql-block ql-indent-1">無數(shù)次崩潰,無數(shù)次堅定地站起來,義無反顧地迎著前面的風景。</p><p class="ql-block ql-indent-1">看見過多少次月食,你擋住了我,我遮住了你,有意或者無意,痛苦或者黑暗,總會一點點移動,慢慢重建,變成一個不一樣的自我。</p><p class="ql-block ql-indent-1">每一次都是,《如果云知道》,牽絆糾葛,業(yè)力碰撞,看似無路可走,總有那么一個聲音,告訴你,風雨過后是彩虹。</p><p class="ql-block ql-indent-1">創(chuàng)造,靈感,從不停止,善良和慈悲,一切美好走在路上。</p><p class="ql-block ql-indent-1">昨晚又逢月食,十六年看見了多少次悲歡離合,陰晴圓缺……</p><p class="ql-block ql-indent-1">堅定地成為自己,同時又關(guān)心人類的命運。你會活成一棵自有風景的樹,枝葉婆娑,花開葉落,與時俯仰,與道相合。</p>