<p class="ql-block"><b style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:20px;">其一·江行望景</b></p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"><b>極目金波闊,十幅破長風(fēng)。</b></p><p class="ql-block"><b>洞庭霜葉初落,巫峽雨初晴。</b></p><p class="ql-block"><b>帆影裁分云水,棹響驚飛鷗鷺,濤里見滄溟。</b></p><p class="ql-block"><b>不必傷秋早,江山自多情。</b></p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"><b>潮隨月,風(fēng)逐岸,任漂零。</b></p><p class="ql-block"><b>此身元是鷗鳥,何用問歸程?</b></p><p class="ql-block"><b>舊歲秋聲雖在,新日晴光又滿,心與浪花生。</b></p><p class="ql-block"><b>一葦凌江去,天地入襟清。</b></p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:20px;">其二·霸業(yè)與文藻</b></p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"><b>龍虎氣何在?霸業(yè)已成煙。</b></p><p class="ql-block"><b>千年江水流盡,故壘沒荒煙。</b></p><p class="ql-block"><b>唯有青山依舊,俯瞰人間興廢,無語對蒼玄。</b></p><p class="ql-block"><b>誰記當(dāng)年主,空剩石苔斑。</b></p><p class="ql-block"><b> 騷人筆,墨客硯,落霞箋。</b></p><p class="ql-block"><b>詩心穿越今古,字字照江天。</b></p><p class="ql-block"><b>縱使宮墻傾圮,不抵文光長在,清輝滿塵寰。</b></p><p class="ql-block"><b>江山留勝跡,風(fēng)月屬詞仙。</b></p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"><b style="color:rgb(237, 35, 8); font-size:20px;">其三·追思重華</b></p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"><b>重華何處去?云外覓無蹤。</b></p><p class="ql-block"><b>九疑山翠依舊,煙雨鎖千峰。</b></p><p class="ql-block"><b>悵望人間寥落,不見當(dāng)年虞舜,天地意何窮?</b></p><p class="ql-block"><b>往事隨潮逝,唯有恨難窮。</b></p><p class="ql-block"><b> 細(xì)柳營,霜月冷,夜鳴蛩。</b></p><p class="ql-block"><b>營前衰草凝露,寂寞照寒空。</b></p><p class="ql-block"><b>縱使金波萬里,不抵孤懷千載,清淚滴秋紅。</b></p><p class="ql-block"><b>明月如相問,無語對江風(fēng)。</b></p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"><b style="font-size:20px;">詞意解釋</b></p><p class="ql-block"><b> 1. 《其一·江行望景》</b></p><p class="ql-block">核心以“江行之樂”解原詩“萬里金波”“布帆破空”之開闊。上闋鋪陳實(shí)景:金波萬里的江面、破風(fēng)而行的布帆,再疊入“洞庭落葉”“巫峽雨晴”的秋日江景,以“帆影裁云”“棹響驚鷗”添動態(tài);下闋轉(zhuǎn)心境,借“鷗鳥無歸程”破“傷秋”之念,終以“一葦凌江”收束,顯江行中“心與自然相融”的曠達(dá),呼應(yīng)原詩“照眼明”的清朗感。</p><p class="ql-block"><b>2. 《其二·霸業(yè)與文藻》</b></p><p class="ql-block">聚焦原詩“龍虎氣銷”“江山文藻”的對比。上闋寫“霸業(yè)成煙”:龍虎氣散、故壘荒頹,唯有青山永恒,暗合“王業(yè)興衰無?!保幌麻犧D(zhuǎn)“文藻長存”:騷人筆墨穿越古今,即便宮墻傾圮,詩心仍如清輝滿人間,以“文藻勝霸業(yè)”的立意,深化原詩“古今情”的厚重。</p><p class="ql-block"><b>3. 《其三·追思重華》</b></p><p class="ql-block">扣住原詩“重華無消息”“寂寞細(xì)柳營”的悵惘。上闋追念重華(舜帝):九疑山依舊,卻尋不到帝蹤,暗抒“圣主難覓”的遺憾;下闋寫“人間寂寞”:細(xì)柳營的霜月、衰草、寒蛩,皆襯“無圣主”的寥落,末句“明月相問無語”,將原詩的“寂寞”化為綿長的追思,收束全篇情緒。</p><p class="ql-block"> </p>