<p class="ql-block"> 歸去來兮,故園炊煙正暖</p><p class="ql-block">卸下城甲,披半生霜塵,歸來只為陪伴九旬老母。</p><p class="ql-block">春撒籽,夏鋤草,秋收三色——玉米壘作金塔,紅薯疊成紫丘,芝麻與赤豆在竹篩間細(xì)語呢喃。</p><p class="ql-block">十余雛雞啄破晨霧,菜畦青翠欲滴。</p><p class="ql-block">若論稼穡,自然是一筆“虧本賬”。可母親扶杖立于田埂,佝僂的身軀如歲月雕琢的珍寶。她教我們辨識土地的語言,明辨種子的虛實(shí);那雙布滿年輪的手,仍能精準(zhǔn)喚醒泥土中沉睡的生命。</p><p class="ql-block">我們笨拙地重拾四十五年前的農(nóng)活,如孩童般聆聽她的教誨。泥土自指縫流走,根脈卻悄然扎回心上。</p><p class="ql-block">看老母俯身掐取菜苔,指尖輕剝蒜衣,銀發(fā)與青韭在晚風(fēng)中交織飄舞——此刻方悟:孝順,不過是陪她繼續(xù)經(jīng)營那耕耘了一生的生活。</p><p class="ql-block">柴灶燃起,炊煙系緊游子的魂。娘在鍋中翻炒著四季,家在灶前升起溫情。</p><p class="ql-block">何必計(jì)較收成幾許?</p><p class="ql-block">屋檐下那雙含笑的眼,已是人間最飽滿的倉廩。</p><p class="ql-block">當(dāng)血脈重新與土地相連,</p><p class="ql-block">我們終于在這場返璞歸真的輪回里,收獲了生命的至味。</p> <p class="ql-block">拔春筍</p> <p class="ql-block"><b><i>打 柴</i></b></p> 炊煙裊裊,其樂融融 <p class="ql-block"> 歸田侍母感言:</p><p class="ql-block"> 解綬歸耕奉懿親,</p><p class="ql-block"> 拋塵返里五旬春。</p><p class="ql-block"> 金壟玉米銜殘照,</p><p class="ql-block"> 紫陌紅薯戴曉新。</p><p class="ql-block"> 雞啄疏籬啼古調(diào),</p><p class="ql-block"> 娘扶竹杖授農(nóng)津。</p><p class="ql-block"> 炊煙綰住鄉(xiāng)魂在,</p><p class="ql-block"> 共數(shù)秋光萬斛銀。</p><p class="ql-block"><b> 2025.11.16</b></p>