<p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;">觀山(并序)</p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;">作者:袁 為</p><p class="ql-block" style="text-align:center;">朗誦:汪在滿</p><p class="ql-block" style="text-align:center;"><br></p><p class="ql-block">偶得閑暇,避世深山。獨處數(shù)日,心隨云卷,身與松安,遂生觀山悟心之念。觀山者,非觀山之形,實觀心之境也。循“看山不是山”至“見天地見眾生”,由景入情,由情悟理,山我相融,乃成此篇。愿此后心常澄明,如川岳不朽,如日月恒升。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;">一</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">看山不是山</p><p class="ql-block">是山托起了流云的絮語</p><p class="ql-block">還是云牽引著山巒的思緒</p><p class="ql-block">云霧纏綿,峰影迷離</p><p class="ql-block">暈染出水墨丹青的詩意長卷</p><p class="ql-block">山是太陽棲居的高臺,撐起漫天光明</p><p class="ql-block">河以山為脊梁,循著它指引的航向……</p><p class="ql-block">我要趕在黃昏惜別落日之前</p><p class="ql-block">逆時光長河回溯至宋代水岸</p><p class="ql-block">尋訪那位穿林打葉拄杖徐行的智者</p><p class="ql-block">同踏云影,拾級而上</p><p class="ql-block">將哲思與山色題于斑駁石墻</p><p class="ql-block">共賞歲月在山風里悠然流淌</p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;">二</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">山風是歲月的信使</p><p class="ql-block">攜松濤低吟,掠過苔痕遍布的石階</p><p class="ql-block">每粒石子都藏著光陰密碼</p><p class="ql-block">在晨鐘暮鼓里靜默成禪</p><p class="ql-block">霧散時,山露出筋骨</p><p class="ql-block">那是大地隆起的脊梁,鐫刻著萬年滄桑</p><p class="ql-block">云聚時,又化作朦朧詩行</p><p class="ql-block">不必問山的高度——心之所向,即是巔峰</p><p class="ql-block">何須探路的盡頭?步履所至,自有風光</p><p class="ql-block">當最后的霞光吻別山巔</p><p class="ql-block">我枕著松影,看星星綴滿天幕</p><p class="ql-block">聽山月講述流年</p><p class="ql-block">所有尋尋覓覓,此刻</p><p class="ql-block">都融在觀山、見山、悟山的瞬間</p> <p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block" style="text-align:center;">三</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">暮色爬上山眉</p><p class="ql-block">松針上的月光緩緩抖落</p><p class="ql-block">化作滿階清輝</p><p class="ql-block">山不語,卻藏盡萬象</p><p class="ql-block">那是巖縫里倔強的綠,崖壁上凝固的浪</p><p class="ql-block">飛鳥掠過的影,歸云??康母?lt;/p><p class="ql-block">每一絲漫過苔痕的微涼,無不沉淀舊時光</p><p class="ql-block">收起尋路的目光,讓心隨山風輕搖</p><p class="ql-block">不必借宋代竹杖</p><p class="ql-block">此刻的山,便是最明了的智者</p><p class="ql-block">不必尋遠方詩行</p><p class="ql-block">腳下的石,已刻滿歲月華章</p><p class="ql-block">晨霧復漫山崗,朝陽再暖山梁</p><p class="ql-block">觀山的人,早已化作山的一部分</p><p class="ql-block">風起時低語,云散時明朗</p><p class="ql-block">在每一個與山相逢的瞬間</p><p class="ql-block">見天地,見眾生,見自己</p>