<p class="ql-block"> (一)</p><p class="ql-block">吾之筆耕,非孤途跋涉,乃天引之修行。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">冥冥中,有高維生命為燈,引筆尖觸山河記憶、前世羈絆、宇宙回響。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">文字非刻意雕琢,是順天意之傾訴;哲思與真情非自我彰顯,是使命之傳遞。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"> (二)</p><p class="ql-block">一筆《生而為人,我很慚愧》落定,胸中塊壘盡消,唯余清風(fēng)貫體,天地澄明。</p><p class="ql-block">紅塵已渡,前緣盡舍,自此放下人間筆,拾取云中閑。</p><p class="ql-block">浮名虛利皆塵土,</p><p class="ql-block">心燈一盞照夜深。</p><p class="ql-block">俗世千般皆過影,</p><p class="ql-block">澄明一念破寒陰。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"> (三)</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">數(shù)十載筆墨為伴,寫盡紅塵悲歡,而今罷筆,不戀塵囂,獨守心疆。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">此后案頭無牘,枕畔有清風(fēng),墨痕收作枕,風(fēng)月入懷來。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">愿諸君:</p><p class="ql-block">于煙火處尋得清歡,于紛擾間守住心安。</p><p class="ql-block">山高水長,我們各自珍重,后會無期。</p><p class="ql-block"> (四)</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">三十載光陰,盡付尺素丹誠,叩闕之聲,穿風(fēng)渡雨,未嘗稍歇。</p><p class="ql-block">二零零五,川隅震裂,我謂天警,世人或未察;</p><p class="ql-block">二零二五,書簡再遞,我言長夜,唯愿天可聞。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">今筆墨擱定,吶喊止息。</p><p class="ql-block">非倦也,力竭矣;非冷也,心焚矣。</p><p class="ql-block">此后山河萬里,禍福沉浮,皆付蒼冥。</p><p class="ql-block">赤心一顆,留與青史,任其評說。</p>