攝影.文:姜維華 <p class="ql-block"> 松枝凝霜,冰凌綴滿,晶亮如琢玉,千姿疊百態(tài),每一寸都綴著精巧圖案,映光若碎星。</p><p class="ql-block"> 寒枝托冰,凌花綴松,剔透勝琉璃,形態(tài)各不同,細碎紋路織就精美圖樣,風(fēng)動亦含光。</p><p class="ql-block"> 松針裹凌,素潔盈枝,晶瑩似凝脂,千姿呈妙態(tài),天然雕琢的圖案嵌于其上,清冽又雅致。</p> <p class="ql-block">東漢劉楨《贈從弟(其二)》</p><p class="ql-block">亭亭山上松,瑟瑟谷中風(fēng)。</p><p class="ql-block">風(fēng)聲一何盛,松枝一何勁。</p><p class="ql-block">冰霜正慘凄,終歲常端正。</p><p class="ql-block">豈不罹凝寒?松柏有本性。</p><p class="ql-block">詩中以“冰霜慘凄”寫寒冬酷寒之境,松枝在冰霜侵襲下依舊端正挺拔,暗繪出松枝凝冰卻堅勁的模樣。</p> <p class="ql-block">唐元稹《南秦雪》</p><p class="ql-block">才見嶺頭云似蓋,已驚巖下雪如塵。</p><p class="ql-block">千峰筍石千株玉,萬樹松蘿萬朵云。</p><p class="ql-block">后兩句將覆雪凝冰的峰石比作玉筍,把掛滿冰霜的松蘿視作云朵,生動勾勒出松枝綴滿冰晶、潔白如玉的壯闊雪景。</p> <p class="ql-block">陳毅《青松》</p><p class="ql-block">大雪壓青松,青松挺且直。</p><p class="ql-block">要知松高潔,待到雪化時。</p><p class="ql-block">雖以寫雪為主,但厚雪積壓松枝時往往凝結(jié)成冰棱,詩中青松頂雪挺勁的姿態(tài),恰能讓人聯(lián)想到松枝綴冰卻不屈的景致。</p> <p class="ql-block">《樹掛冰凌》(牛國臣)</p><p class="ql-block">暴雪襲來</p><p class="ql-block">冷空氣帶著勁風(fēng)</p><p class="ql-block">銀裝素裹</p><p class="ql-block">大地盛開冬日的彩虹雪后初霽</p><p class="ql-block">陽光帶著熾情</p><p class="ql-block">冰封消融</p><p class="ql-block">邂逅寒潮盛行流淚的雪絨花</p><p class="ql-block">一滴滴聚集</p><p class="ql-block">在枝頭慢慢凝結(jié)成冰</p><p class="ql-block">一幅幅冬日圖畫</p><p class="ql-block">一串串枝頭流凌</p><p class="ql-block">一樹樹霜中綠葉</p><p class="ql-block">一枝枝雪中芙蓉把快樂留給世人</p><p class="ql-block">將美麗寫進嚴冬</p><p class="ql-block">在相機快門的歡笑中</p><p class="ql-block">樹掛冰凌激情舞動</p><p class="ql-block">聚一身豪氣</p><p class="ql-block">乘一股清風(fēng)</p><p class="ql-block">以自己特有的風(fēng)韻</p><p class="ql-block">演繹一道奇特的靚麗美景</p> <p class="ql-block"><span style="font-size:22px; color:rgb(237, 35, 8);"> 謝謝雅賞 感謝光臨!</span></p>