<p class="ql-block">十二月水仙花 文/石翠蘭</p><p class="ql-block">寒波笑對破冰漿,仙子孤吟立淺塘。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">素袂盈霜含玉色,清姿照水漾晨光。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">香飄冷月侵衣薄,影落涼云逐夢長。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">不與梅英爭雪白,獨攜幽韻報春芳。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">冬日的清晨,霜氣未散,我在雪地里遇見了你——一叢金黃的水仙,像從月光里落下的星子,靜靜綻放在薄雪之上。你不爭不搶,卻把整個寒冬最清冽的香氣悄悄遞到了人間。你說你不與梅花爭白,可你那抹黃,比雪更亮,比光更暖。我站在這里,衣角沾著冷露,心卻因你而微微發(fā)燙。余生若有花癖,愿只為這一刻,為你徘徊。</p> <p class="ql-block">詠水仙</p><p class="ql-block"> 凌波生玉骨,</p><p class="ql-block">素袂立銀塘。</p><p class="ql-block">香淺隨風(fēng)遠(yuǎn),</p><p class="ql-block">冰清映月長。</p><p class="ql-block">不沾塵俗色,</p><p class="ql-block">獨抱水云鄉(xiāng)。</p><p class="ql-block">淡雅無爭意,</p><p class="ql-block">悠然傲冷霜。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">詠水仙</p><p class="ql-block"> 玉骨凌波立淺塘,冰魂逐月吐幽香。</p><p class="ql-block">不須艷色爭春寵,自有清風(fēng)拂素妝。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">十一月山茶花</p><p class="ql-block">十一月山茶花 文/石翠蘭′</p><p class="ql-block">細(xì)雨生波臨晚霜,平蕪?fù)缕G傲寒荒。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">云閑向月凝霞色,葉落凌冬抱冷香。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">露浥幽姿妝曉日,風(fēng)搖疏影照田光。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">不隨梅蕊爭先放,長伴丹心耐雪祥。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">十一月的山野,細(xì)雨如絲,山茶在冷霧中悄然綻放。紅得不張揚,卻足夠倔強,像一顆不肯熄滅的心,在寒荒里燒出一片暖意。雪落在花瓣上,沒有壓彎它的脊梁,反倒襯出幾分清傲。它不急著與誰爭春,只是默默守著自己的時節(jié),把最濃的一抹紅,獻(xiàn)給最冷的日子。這何嘗不是一種深情?不喧嘩,自有聲。</p> <p class="ql-block">詠山茶</p><p class="ql-block"> 寒英凝曉露,</p><p class="ql-block">艷艷綻疏枝。</p><p class="ql-block">雪壓丹砂色,</p><p class="ql-block">風(fēng)搖玉質(zhì)姿。</p><p class="ql-block">不爭桃李暖,</p><p class="ql-block">獨傲雪霜時。</p><p class="ql-block">零落香猶在,</p><p class="ql-block">來年更吐奇。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">詠山茶</p><p class="ql-block"> 雪裹丹苞綻老枝,冰肌玉骨傲霜姿。</p><p class="ql-block">不隨桃李爭春色,獨領(lǐng)寒香第一枝。</p> <p class="ql-block">十月芙蓉花</p><p class="ql-block">十月芙蓉 文/石翠蘭</p><p class="ql-block">冷雨初收曉霧茫,芙蓉綻艷扮秋光。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">花聲浥露凝霞色,葉片搖風(fēng)帶暗香。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">枝綴胭脂迷雁影,云浮碧水映斜陽。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">不隨菊蕊爭霜傲,獨抱清姿夢晚涼。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">十月的池邊,芙蓉一朵接一朵地開了,粉的、白邊玩的吃,像是把晚霞揉碎了灑在水上。雨剛停,花瓣上還掛著水珠,風(fēng)一吹,輕輕一顫,便落進水里,蕩開一圈圈夢似的漣漪。它不學(xué)菊花那般凌霜斗雪,也不爭牡丹的富貴氣,只是安靜地開在秋深處,像一位不言不語的美人,獨自守著清夢。我路過時,它正對著斜陽微笑,仿佛在說:我來過,我存在,我無悔。</p> <p class="ql-block">詠芙蓉</p><p class="ql-block"> 涼風(fēng)吹淺渚,</p><p class="ql-block">艷艷綻芙蓉。</p><p class="ql-block">曉露勻妝面,</p><p class="ql-block">秋波映粉容。</p><p class="ql-block">不爭桃李色,</p><p class="ql-block">獨占水云濃。</p><p class="ql-block">待到霜華起,</p><p class="ql-block">余香繞碧峰。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">詠芙蓉</p><p class="ql-block"> 秋水晴波映艷妝,霜風(fēng)未改淡紅裳。</p><p class="ql-block">不隨春卉爭妍色,獨抱幽香立淺塘。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">九月菊花</p><p class="ql-block">九月菊花 文/石翠蘭</p><p class="ql-block">秋風(fēng)送爽染寒霜,菊蕊爭妍綻冷香。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">流水凝霞堆錦繡,紫英綴露吐清芳。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">花飛疏影橫斜瘦,葉落東籬掩映光。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">細(xì)雨綿綿開遠(yuǎn)道,獨留氣節(jié)走山鄉(xiāng)。</p> <p class="ql-block">九月的風(fēng)一吹,漫山遍野的菊花就醒了。金黃的、粉的、白的,層層疊疊,像大地鋪開的錦繡。它們不懼寒露,不避秋風(fēng),反倒在冷意中愈發(fā)精神。我走過田埂,看見老農(nóng)蹲在籬邊,輕輕摘下一朵,放進粗陶碗里,笑著說:“泡茶,養(yǎng)人?!蹦且豢涛液鋈幻靼祝栈ǖ臍夤?jié),不只是傲霜,更是入世——它把清寒釀成了暖意,把孤高化作了日常的香。</p> <p class="ql-block">詠菊</p><p class="ql-block"> 金風(fēng)拂野塘,</p><p class="ql-block">冷蕊綻籬旁。</p><p class="ql-block">瘦影搖清露,</p><p class="ql-block">寒香度曉霜。</p><p class="ql-block">不爭春苑艷,</p><p class="ql-block">獨傲晚秋光。</p><p class="ql-block">待到花殘后,</p><p class="ql-block">猶留一縷芳。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">詠菊·</p><p class="ql-block"> 籬邊金蕊傲秋霜,</p><p class="ql-block">瘦影疏枝暗送香。</p><p class="ql-block">不與群芳爭艷麗,</p><p class="ql-block">獨留清氣滿庭芳。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">八月桂花</p><p class="ql-block">桂花</p><p class="ql-block">文/石翠蘭</p><p class="ql-block">金風(fēng)送爽抱秋光,桂樹流香滿畫堂。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">碎蕊青黃欣染嶂,清芬溢遠(yuǎn)渡穹蒼。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">霜痕疏影沾衣潤,月照繁英入夢鄉(xiāng)。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">不與春紅爭艷景,獨留幽韻醉重陽。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">八月的夜晚,月光如水,桂香如酒。那一樹細(xì)碎的小花,藏在綠葉深處,不顯山不露水,卻讓整條巷子都醉了。我坐在院中,一杯清茶,一縷香風(fēng),仿佛整個秋天都落進了杯子里。它不似牡丹張揚,也不像桃花喧鬧,只是 quietly 地開著,香著,像極了那些默默付出的人——不爭不搶,卻讓世界因他們而溫柔。</p> <p class="ql-block">七月 玉簪花</p><p class="ql-block"> 文/石翠蘭</p><p class="ql-block">清韻欣然夜月涼,炎風(fēng)凝露綻幽芳。</p><p class="ql-block">紅萸錫錦簪云鬢,素蕊含香沁草堂。</p><p class="ql-block">影落平湖浮艷色,花飄小閣讀書廊。</p><p class="ql-block">何人玉笛爭繁綺,獨抱冰心傲晚光。</p> <p class="ql-block">玉簪清韻</p><p class="ql-block"> 晚風(fēng)掠過籬邊,幾叢玉簪便幽幽綻了。</p><p class="ql-block"> 那花苞是攢起的白玉簪,透著月光的清潤,瓣兒薄得像蟬翼,攏著細(xì)碎的蕊,藏在碧葉間,不爭不搶。它偏愛夜的靜,入夜才吐著淡淡的香,像閨中女子鬢邊的飾物,素凈又雅致。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">曉露沾在花瓣上,滾來滾去,像墜了滿枝的碎月光,等晨光漫過墻頭,它便斂了幾分色,把清雅藏進尋常煙火里。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">六月荷花</p><p class="ql-block">文/石翠蘭</p><p class="ql-block">丹心暑熱碧波香,翠蓋紅妝綻水塘。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">玉骨仙姿含墨韻,冰肌照影吐芬芳。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">魚游葉底藏幽境,蝶舞花房致遠(yuǎn)光。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">不與清風(fēng)爭艷色,獨留高潔傲炎涼。</p> <p class="ql-block">六月的荷塘,熱浪浮動,卻有一片清涼從水底升起。粉荷亭亭,如少女初妝,不染塵埃。荷葉如蓋,托著水珠滾來滾去,像盛著整個夏天的露。我見一朵蓮靜靜開在角落,蜻蜓停在蕊心,風(fēng)過時,它輕輕一顫,卻不低頭。這世上總有些美,不是為了取悅誰,而是為了證明——即使在最熱的天,也能活得清白。</p> <p class="ql-block">芙蕖風(fēng)致</p><p class="ql-block"> 六月的塘水漾著清波,一池荷花便亭亭地立了起來。</p><p class="ql-block"> 那花瓣是凝了脂的白,暈著淡淡的粉,像少女頰邊的胭脂,又似月光裁出的裙裾。荷葉是撐開的綠傘,托著瑩潤的水珠,風(fēng)掠過,便搖出滿塘的清涼。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">它不與春花爭艷,獨守著夏日的一隅,濯清漣而不妖,沐朝露而含香。蜻蜓點過花苞,錦鯉游過塘底,都是它藏在光陰里的溫柔。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">等秋意漸濃,蓮蓬便結(jié)出飽滿的籽,清甜的滋味,是夏末留給人間的余韻。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">詠荷(五言律詩)</p><p class="ql-block"> 熏風(fēng)拂碧塘,</p><p class="ql-block">翠蓋擁紅妝。</p><p class="ql-block">露滾珠璣潤,</p><p class="ql-block">風(fēng)搖袖袂香。</p><p class="ql-block">不沾塵俗色,</p><p class="ql-block">自守水云鄉(xiāng)。</p><p class="ql-block">秋結(jié)玲瓏籽,</p><p class="ql-block">清心向晚霜。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">五月 石榴</p><p class="ql-block">文/石翠蘭</p><p class="ql-block"> 平田送景入云秀,遠(yuǎn)樹燃紅照野荒。</p><p class="ql-block">丹萼凝霞堆錦繡,金房墜露溢芬芳。</p><p class="ql-block">風(fēng)吹艷色迷蜂蝶,影動流光映碧香。</p><p class="ql-block">不與春花爭美好,獨留熾烈醉朝陽。</p> <p class="ql-block">榴花燃夏</p><p class="ql-block"> 五月的風(fēng)剛掠過枝頭,便撞見一樹灼灼的榴花。</p><p class="ql-block"> 那花是不肯收斂的熱烈,攢在墨綠的葉間,像點燃了的紅燭,又似綴滿了的霞帔?;ò晔蔷I緞裁就的模樣,微微蜷曲著,攏住嫩黃的花蕊,風(fēng)一吹,便簌簌地抖落幾分艷色。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">老人們常說,榴花是“五月的新娘”,帶著滿枝的紅火,藏著滿腹的甜香。它不似桃杏那般嬌柔,也不似薔薇那般纏綿,就那樣坦坦蕩蕩地開著,把夏日的序幕,染得熱烈又明亮。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">等花謝了,枝頭便結(jié)出小小的石榴果,青溜溜的,藏在葉間,等著秋光來催,釀成一肚子瑪瑙似的籽。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">詠榴花(五言律詩)</p><p class="ql-block"> 仲夏燃丹蕊,</p><p class="ql-block">繁枝綴火霞。</p><p class="ql-block">風(fēng)搖珠露墜,</p><p class="ql-block">日映錦屏斜。</p><p class="ql-block">不競?cè)浩G,</p><p class="ql-block">偏爭五月華。</p><p class="ql-block">秋來珠實滿,</p><p class="ql-block">粒粒嵌丹砂。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">詠榴花</p><p class="ql-block">仲夏枝頭綴赤霞,繁英灼灼競芳華。</p><p class="ql-block">丹砂簇簇凝晴日,絳蕊層層沐曉霞。</p><p class="ql-block">不與桃梨爭暖樹,獨擎炎暑吐清嘉。</p><p class="ql-block">秋來笑剖玲瓏腹,萬顆珠璣映碧紗。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">詠榴花·七絕</p><p class="ql-block"> 五月枝頭燃赤霞,丹葩灼灼競芳華。</p><p class="ql-block">秋來結(jié)得玲瓏果,萬顆紅珠映碧紗。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">四月 牡丹</p><p class="ql-block">文/石翠蘭</p><p class="ql-block">妙景東風(fēng)染碧岑,香臺盛放好春深。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">姚黃疊瓣凝霞色,魏紫舒情綴錦衾。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">露浥瓊姿承玉露,香浮帝苑動清音。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">不隨桃李爭先發(fā),獨占人間第一心。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">四月是牡丹的天下。她不急,不趕,偏偏等到百花謝了,才緩緩登場。一開,便是傾城之色——粉的如霞,紅的似火,紫的如夢。她不躲不藏,大大方方地站在陽光下,任人仰望。有人說她太貴氣,可我覺得,她只是太真實:美,就該驕傲地綻放。她不爭春早,卻占盡春光,像極了那些厚積薄發(fā)的人,一出場,便已是巔峰。</p> <p class="ql-block">牡丹傾春</p><p class="ql-block"> 谷雨過后,庭前的牡丹便轟轟烈烈地綻了。</p><p class="ql-block"> 那花瓣是染透了霞色的錦緞,層層疊疊地鋪展,紅的似燃,粉的如胭,白的勝雪,雍容華貴,占盡了春日的風(fēng)流。它不像桃李那般輕盈,也不似荷蓮那般清寂,只穩(wěn)穩(wěn)地立在枝頭,帶著“花中之王”的氣度,引得蜂蝶成群,暗香浮動。</p><p class="ql-block"> 等繁花落盡,肥厚的綠萼間便結(jié)出圓滾滾的果莢,藏著飽滿的籽,靜靜等著秋風(fēng)來收,為來年的盛放積蓄力量。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">詠牡丹</p><p class="ql-block"> 谷雨初晴綻錦霞,姚黃魏紫競芳華。</p><p class="ql-block">千層艷蕊堆云暖,百疊紅綃帶露斜。</p><p class="ql-block">不借東風(fēng)爭俏麗,自矜國色冠京華。</p><p class="ql-block">莫言春去無蹤跡,留得青囊貯瑞芽。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">詠牡丹</p><p class="ql-block"> 魏紫姚黃次第開,天香暗度拂亭臺。</p><p class="ql-block">不隨桃李爭春色,自有丹心照玉階。</p> <p class="ql-block">詠牡丹(五言律詩)</p><p class="ql-block"> 谷雨催芳萼,</p><p class="ql-block">姚黃映紫霞。</p><p class="ql-block">千層堆錦繡,</p><p class="ql-block">一朵壓春華。</p><p class="ql-block">不借東風(fēng)力,</p><p class="ql-block">猶矜帝苑花。</p><p class="ql-block">殘紅雖褪盡,</p><p class="ql-block">留籽待新芽。</p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">詠牡丹·七絕</p><p class="ql-block"> 姚黃裁得玉霞衣,獨占東風(fēng)第一枝。</p><p class="ql-block">不與群芳爭蝶鬧,自擎春色壓城池。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">三月</p><p class="ql-block">桃花三月桃園文/石翠蘭</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">細(xì)雨催開十里花,東風(fēng)拂檻綻芳華。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">粉腮凝露含春暈,翠萼留香醉碧紗。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">艷綴枝頭依綠綺,濃分陌上逐流霞。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">不須解語邀人賞,自有多情滿物夸。</p> <p class="ql-block">三月的桃園,是一場盛大的私奔。粉云般鋪開的花海,風(fēng)一吹,便簌簌地落,像春天在寫情書。我走過樹下,花瓣落在肩頭,像一句未說出口的告白。桃花不語,卻把整個春天都寫滿了情意。它不求長存,只愿在最美的時候,轟轟烈烈地愛一場。哪怕短暫,也無悔。</p> <p class="ql-block">桃花灼春</p><p class="ql-block"> 暖風(fēng)拂過溪岸,一樹桃花便灼灼地燃了起來。</p><p class="ql-block"> 那花瓣是浸了蜜的粉,艷而不妖,層層疊疊地堆在枝頭,像云霞落了凡塵,又似少女緋紅的臉頰。蜂蝶繞著花枝翩躚,風(fēng)一吹,便落下漫天的花雨,飄在流水上,載著春的信箋流向遠(yuǎn)方。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">等花事闌珊,枝頭便結(jié)出青澀的小桃,藏在嫩葉間,等著夏日的驕陽,曬出滿口的甘甜。</p><p class="ql-block"> </p> <p class="ql-block">詠桃</p><p class="ql-block"> 暖風(fēng)吹綻胭脂色,艷艷花枝照水斜。</p><p class="ql-block">零落飛紅隨逝水,枝頭已見小桃芽。</p> <p class="ql-block">二月杏花</p><p class="ql-block">二月杏花</p><p class="ql-block">文/石翠蘭</p><p class="ql-block">楊柳初回破凍痕,杏花灼灼綴荒村。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">低眉似水胭脂氣,淺笑微含雨露恩。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">斜倚疏籬欣曉日,淡生玉葉好幽園。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">不須解語爭春色,自有清香入夢魂。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">二月的風(fēng)還冷,杏花卻已悄悄爬上枝頭。一朵朵,像初醒的少女,帶著羞意,卻又藏不住眼里的光。它開在荒村籬邊,不靠繁華,不依庭院,卻自有風(fēng)骨。雨后清晨,露珠掛在花瓣上,陽光一照,整棵樹都亮了。它不爭春色,卻把春天最早的消息,悄悄送進了夢里。</p> <p class="ql-block">杏花粉雪</p><p class="ql-block"> 東風(fēng)剛剪開殘冬的寒,一樹杏花便簌簌地開了。</p><p class="ql-block"> 那花瓣是揉碎的粉雪,薄薄地覆在青枝上,嫩蕊藏在瓣間,像少女含笑的眉眼。它開得熱鬧卻不張揚,風(fēng)一吹,便落下滿身的花雨,飄在墻頭瓦角,染得尋常巷陌都帶著幾分清甜。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">等花影漸褪,枝頭便冒出嫩綠的葉芽,藏著小小的青杏,等著夏日的陽光,釀成滿口的酸甜。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">詠杏</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">東風(fēng)催淺粉,</p><p class="ql-block">疏影落晴川。</p><p class="ql-block">香雪隨風(fēng)去,</p><p class="ql-block">青丸綴枝間。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block"><br></p> <p class="ql-block">一月梅花</p><p class="ql-block">梅花文/石翠蘭</p><p class="ql-block">偏傷卷地雪紛飛,獨抱情懷傲骨歸。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">玉面含香承曉露,冰魂耀彩照寒扉。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">芳心守望叢林影,疏蕊清高破凍圍。</p><p class="ql-block"><br></p><p class="ql-block">不與群花爭日月,只留一笑喚春輝。</p> <p class="ql-block">一月最冷,萬物沉睡,唯有梅花在雪中睜開了眼。它不懼風(fēng)雪,反而在寒中愈顯精神。那一枝斜出的紅,像是一封寫給春天的信,說:我已到,你莫遲。它不爭不搶,卻用一身傲骨,喚醒了沉睡的季節(jié)。我站在梅下,忽然懂了什么叫“先開為敬”——不是為了炫耀,而是為了告訴世界:再冷的天,也有人愿意先暖起來。</p> <p class="ql-block">寒梅傲雪</p><p class="ql-block"> 朔風(fēng)卷著碎雪掠過庭院,幾枝梅花便凜然綻了。</p><p class="ql-block"> 那花瓣是凝了霜的淡粉,裹著一點傲骨的白,疏疏地綴在虬枝上,像凍住的霞,又似落了雪的星。它偏要在最冷的時節(jié)開,不與百花爭春,只在寒天里吐著一縷清冽的香,把凜冽的冬,暈染出幾分溫柔的意。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">等雪融了,枝頭便攢起小小的青果,藏在新抽的葉芽間,等著來年的春風(fēng),再續(xù)一段風(fēng)骨。</p><p class="ql-block"> </p><p class="ql-block">我可以幫你把這篇短文改成詠梅的七言律詩,需要嗎?</p>